مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری

به وجود آمدن شهرها انقلاب عظیمی بود که در سیر زندگی اجتماعی انسانها به وجود آمد و منشا تحول روابط انسان گردید .امروزه نیمی از جمعیت جهان در شهرها ساکن اند و این میزان تا سال 2030 به 60 درصد خواهد رسید .این دگرگونی سریع حکم میکند تا تغییراتی در نحوه برنامه ریزی و مدیریت شهری صورت گیرد و برنامه ها از جامع نگری و هماهنگی بیشتری نسبت به روشهای پیشین برخوردار گردند .در این میان محیط زیست به عنوان بستر توسعه نقش بسزایی درروند شکل گیری شهرها داشته و بهره مندی از محیط زیست سالم و اکوسیستم های پایدار نه تنها تامین کننده نهاده های لازم در فرایند توسعه است، بلکه فراهم کننده محیطی مناسب برای زیستن بشر و شرکت مناسب او در این فرایند خواهد بود.مدیریت محیط زیست شهری از ابعاد وسیع و جنبه های گوناگونی برخوردار است که از آن جمله میتوان به مدیریت کمی و کیفی منابع آب،مدیریت پسماند، افزایش کارایی انرژی، توسعه حملونقل شهری، کنترل آلودگی صوتی، کنترل آلودگی های آبوهوا، تخصیص بهینه کاربری ها با توجه به قابلیت های محیطی، توزیع بهینه فضای سبز شهری و کاهش مخاطرات زیست محیطی اشاره نمو د .این طیف وسیع و متنوع از وظایف، نیازمند مداخله نهادها و سازمان های متعددی است و لازمه دستیابی به یک مدیریت موفق وجود هماهنگی موثر میان نهادهای درگیر وبرخورداری از مدیریت یکپارچه و هماهنگ محیط زیست شهری است .هدف از این پژوهش تحلیل شناخت مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری و ارایه راهکارهایی جهت رسیدن به آن است، به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده و جهت جمع آوری اطلاعات و داده های موردنیاز از بررسی های اسنادی، کتابخانه ای استفاده شده است، بنابراین با تحلیلی ساده میتوان به این نتیجه رسیدکه برای ممانعت از دوبارهکاری ها و عدم بروز مدیریتهای موازی تحقق مدیریت یکپارچه محیط زیست شهری امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، محیط زیست شهری ، مدیریت یکپارچه محیط زیست ، شهر پایدار