میزان مشارکت روستاییان جنگل نشین در طرح های جنگلداری (مطالعه موردی: استان کهگیلویه و بویراحمد)

وسعت منابع طبیعی و پراکندگی عرصه های جنگلی به حدی است که به طور معمول بدون مشارکت جنگل نشینان و روستاییان مجاور مناطق جنگلی، امری بسیار مشکل است. طرح های جنگلداری نیز به عنوان یکی از را ه های مدیریت اصولی جنگل ها، در برنامه های توسعه روستایی، به خودی خود، هدف محسوب نمی شود، بلکه راهکاری برای پیشرفت و توانمندسازی روستاییان جنگل نشین است. با توجه به واقعیات، تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان مشارکت روستاییان در طرح های جنگلداری حوزه آبخیز تنگ سولک استان کهکیلویه و بویراحمد به اجرا درآمد. جامعه آماری در این تحقیق 754 نفر از سرپرستان خانوار در هشت روستای در منطقه مورد مطالعه بودند که 256 نفر از آن ها به عنوان حجم نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی مورگان انتخاب و نتایج جمع آوری اطلاعات از آن ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده از تحقیق، همکاری روستاییان در کاشت نهال های مثمره با میانگین 97/2، در بعد احیاء، همکاری در حفاظت از جنگل ها با میانگین 68/3، در بعد حفاظت و همکاری در جمع آوری بهینه گیاهان خوراکی از جنگل با میانگین 08/3 در بعد بهره برداری، اولویت اول و بیشترین درجه اهمیت را در ابعاد مشارکت به خود اختصاص داده اند. همچنین یافته ها گویای آن است که روستاییان جنگل نشین با میانگین 05/3 در بعد حفاظت از جنگل ها نسبت به ابعاد دیگر، بیشترین مشارکت و همکاری را در طرح های جنگلداری داشته اند.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، جنگل نشینان ، بهره برداری ، طرح های جنگلداری ، کهکیلویه و بویراحمد