تاثیر تمرین تعادلی در شرایط تکلیف دو گانه همراه با دستکاری بینایی بر تعادل سالمندان

تعادل یکی از شاخص های میزان استقلال در انجام فعالیت های روزمره در سالمندی است و بهبود آن به استقلال کارکردی کمک می کند. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین تعادلی در شرایط تکلیف دوگانه همراه با دستکاری بینایی بر عملکرد تعادل سالمندان بود. در این پژوهش نیمه تجربی با طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون، 20 نفر از سالمندان بالای 60 سال واجد شرایط شهر اراک به طور تصادفی به 2 گروه 10 نفری تقسیم شدند و گروه تجربی، در شرایط تکلیف دوگانه با دستکاری حس بینایی را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند. جمع آوری داده ها با پرسشنامه میزان هوشیاری ( MMSE )، آزمون ایستادن روی یک پا (تعادل ایستا) و آزمون برخاستن و رفتن (تعادل پویا) انجام شد. گروه های از تحلیل کوواریانس و آزمون تی در سطح معناداری p≤0/05 جهت آزمون فرضیه ها استفاده گردید. تحلیل ها با نرم افزار SPSS-22 انجام شد. نتایج نشان داد که تمرین تعادلی در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل موجب بهبود تعادل شد ( p= 1/11 ). بر این اساس می توان نتیجه گرفت که تمرینات تعادلی در شرایط تکلیف دوگانه با دستکاری حس بینایی می تواند موجب بهبود تعادل در سالمندان شود.

کلیدواژه ها:

سالمند ، تکلیف دوگانه ، تعادل ، دستکاری حس بینایی