بررسی کدورت در سامانه کلوییدی حاوی نانو کمپلکس کازیینات سدیم – کاراگینان بعنوان حامل ویتامین D

کدورت محلولهای کلوییدی بستگی به اندازه ذرات و غلظت(تعداد ذرات) و اندیس انکسار (شکست) ذرات دارد. با بررسی کدورت محلولها میتوان محدوده pHایی که کمپلکس تشکیل میشود و اثر فاکتورهای مختلف مانند pH ،غلظت پلیمرها بر اندازه ذرات و تعدادکمپلکس تشکیل شده را مورد بررسی قرار داد. برای اندازه گیری کدورت، مقدار جذب نمونه ها در طول موج 600 نانومتراندازه گیریشد. با توجه به نتایج بدست آمده در مورد کاراگینان در تمامی pH ها مقدارکدورت ثابت بود. کاراگینان به دلیل داشتن گروههای سولفاتی ( OSO3 ( –دارای pKa برابر 2 بوده به همین دلیل دارای قدرت یونی بسیار بالاست. در عدم حضور پلی ساکارید، محلولپروتیینی در اطراف نقطه ایزوالکتریک، کدر میشود. با کاهش بیشتر pH منجر به رسوب پروتیین میشود. در مورد کمپلکس نیز تا قبلازpH ایزوالکتریک، محلول شفاف بوده و کدورتی مشاهده نمیشود. در pHهای بالاتر از نقطه ایزوالکتریک، احتمالا کمپلکسهای قوی و فراوان بین پروتیین و پلی ساکارید ها تشکیل نمیشود. نتایج حاصل از کدورت محلول کازیینات سدیم %1 و کازیینات سدیم %1 - ویتامین D نشان داد که ویتامین D محلول در اتانول، کاملا شفاف است ولی با افزودن ویتامین به محلول کازیینات سدیم، کدورت محلول افزایش یافت. بررسی کدورت محلول کازیینات سدیم حاوی ویتامین D ،نشان میدهد که یک افزایش جزیی کدورت از 115/0 به 3/0 رخ داده است که این به دلیل افزایش جزیی اندازه ذرات در حضور ویتامین D است ولی کدورت کمپلکس نهایی حاوی ویتامین، مشابه کمپلکس کازیینات سدیم- کاراگینان است.

کلیدواژه ها:

نانو حامل ، کاراگینان ، کازیینات سدیم ، کدورت