ارزیابی حساسیت فیزیکی منطقه ساحلی بخش رودسر در برابر الودگی های نفتی احتمالی بر اساس روش NOAA

نفت می تواند تنش های زیادی بر روی محیط زیست دریا و مناطق ساحلی ایجاد نماید. از این جهت نشت نفت تأثیر بلند مدتی بر روی اکولوژی ساحل برجای می گذارد. از جمله معیارهای تعیین حساسیت مناطق ساحلی در برابر انتشار مواد نفتی، شاخص حساسیت زیست محیطی (ESI) می باشد که توسط اداره ملی اقیانوس شناسی و هواشناسی امریکا (NOAA) ارائه شد. شاخص ESI وضعیتی از منابع ساحلی که در هنگام نشت نفت خطرپذیری آنها بالادست ارائه می دهد. این پزوهش در منطقه ساحلی شرق استان گیلان در بخش مرکزی رودسر به منظور تعیین حساسیت فیزیکی نسبت به نشت نفت صورت گرفت. نتایج نشان داد که 10 رتبه 9B, 9A, 8C, 8B, 8A, 6B, 6A, 5, 3A و 10B شناسایی شد. از این 10 رتبه 4 رتبه 6B, BA, 5, 3A در ناحیه ساحلی و 6 رتبه 9B, 9A, 8C, 8B, 8A در ناحیه مصبی حاشیه رودخانه ها شناسایی شد. ارزیابی نتایج نشان داد رتبه 3A با حساسیت پایین، رتبه 6B, 6A, 5 با حساسیت متوسط و رتبه های 9B, 9A, 8C, 8B . 10B با حساسیت بالا می باشند. مناطق با حساسیت بالا 30%، حساسیت متوسط 2% و حساسیت پایین 68% را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی حساسیت فیزیکی ، روش NOAA ، آلودگی نفتی ، رودسر