آلودگی خاک های اطراف جاده به سرب بر اثر سوخت وسایل نقلیه

جاده ها از عناصر مهم زندگی نوین به شمار میآیند و زمینه های رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی را فراهم می سازند. تقاضا برای احداث راه ها در پی افزایش تقاضا برای جابجایی مردم، باعث ایجاد مشکلات زیادی بر محیط زیست، خاک،تولیدات کشاورزی و اکوسیستم ها می شود. مطالعاتی که در دهه های اخیر بر روی اکوسیستم های طبیعی صورت گرفته است، جاده ها را به عنوان عاملی موثر در تشدید عوامل تهدید کننده محیط زیست، کیفیت خاک و اکوسیستم به دلیل نابودی زیستگاه ها و تقطیع آن ها و همچنین ایجاد زمینه آلودگی و شکار بی رویه معرفی نموده است. آلاینده ها از جمله عوامل مختل کننده اکوسیستم ها به شمار می روند و در این میان فلزات سنگین به دلیل اثرات فیزیولوژیکی آن ها بر موجودات زنده، در غلظت های کم حایز اهمیت شناخته شده اند. سرب با مقدار معمول 2 تا 300 میلیگرم در کیلوگرم خاک، کم تحرک ترین عنصرسنگین در خاک محسوب میگردد. این عنصر از منابع مختلفی وارد چرخه حیات شده و باعث آلودگی محیط زیست و ایجاد اختلال در زندگی جانداران میشود. فلزات سنگین به طور طبیعی در مقادیر مختلف در محیط وجود دارند، مقدار آنها در خاک تحت تأثیر عوامل مختلفی همچون سنگ مادر، وجود منابع آلوده کننده، کاربرد کودهای آلی و شیمیایی در کشاورزی و استفاده از پسابهای صنعتی و شهری در آبیاری متفاوت میباشد. فلزات سنگین بر تعداد، تنوع و فعالیت میکروبی میکروارگانیسم هایخاک مؤثرند و باعث کاهش فعالیت های بیولوژیکی خاک میشوند. سرب حاصل از سوخت وسایل نقلیه به عنوان مهمترین و بیشترین منبع آلوده کننده محیط ذکر گردیده است. از میان منابع مختلف آلودگی سرب در محیط، مهمترین و بیشترین منبع آلوده کننده اتمسفر، خاک، گیاه و آب، ذرات خروجی از اگزوز وسایل نقلیه بنزین سوز میباشد. بنابراین لازم است تا با توجه به میزان غلظت فلز سرب در خاک های مجاور جاده ها، گزینه مدیریتی مناسب را انتخاب نمود

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، جاده ، آلودگی ، فلزات سنگین ، سرب