اثربخشی درمان پردازش شناختی بر بهبود حس خودارزشمندی دردانشجویان مبتلا به سندرم قلب شکسته

حوادث تروماتیک می تواند منجر به علایم شناختی، عاطفی و رفتاری در فرد قربانی گردد. با توجه به این امر پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان پردازش شناختی بر بهبود خودارزشمدی و افکار خودکشی در دانشجویان مبتلا به سندرم قلب شکسته انجام گرفت. روش اینپژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی شهرستان بوکان در سال تحصیلی1395-1394بودند 650 n= (، بعد از اجرای مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی روی 650 نفر، از این تعداد 150 نفر انتخاب شدند، سپس بر روی این افراد چک لیست سندرم قلب شکسته برای شناسایی افراد دارای سندرم قلب شکسته اجرا گردید. از این تعداد دانشجویان تعداد 32 نفر انتخاب شده و 16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر دیگر در گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند.یافته ها نشان داد که در خرده مقیاس های حمایت خانواده، رقابت، جنبه جسمانی و ظاهری، عشق خدایی، شایستگی علمی، تقوا و موافقت دیگران، بین دو گروه تفاوت معنی داری از لحاظ آماری وجود دارد. در نمره کل متغیر خودارزشمندی، گروه درمان تفاوت معنی داری با گروه پلاسیبو نشان داد. نتایج این پژوهش لزوم کاربست یک روش درمان مبتنی بر آسیب از جمله درمان پردازش شناختی در کار با دانشجویان دارای سندرم قلب شکسته را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

درمان پردازش شناختی ، خود ارزشمندی ، سندرم قلب شکسته ، دانشجو