عوامل و موانع بصیرت در نهج البلاغه

بصیرت به معنای عقیده قلبی ، شناخت ، یقین ، زیرکی و عبرت می باشد.اشخاص فاقد بصیرت ف فاقد حیات انسانی هستند؛ چون اندیشه ی آنان در تاریکی است، حقیقت را نمی بینند و به همین دلیل راه رشد و سعادت را هم نمی شناسند.آنچه که مهم وضروری به نظر می رسد، دست یابی به بصیرت وبهره مندی از آن در شرایط سخت و بحرانی ، و همچنین آنجایی که انسان وجامعه شدیداً دچار سردرگمی وابهام شده باشد، می باشد؛ چرا که انسان مطمئناً همیشه و در همه شرایط نیازی به داشتن بصیرت ندارد تا راه را از بی راهه باز شناسد و همچون سکان کشتی ای ، فرد و جامعه را از طوفان ها و گرداب هایی که عاقبت آن نابودی است نجات دهد.

کلیدواژه ها:

بصیرت ، نهج البلاغه ، عوامل و موانع