مدیریت شهری و مدیریت بحران؛ بررسی تکوین ساختاری و قانونینقش شهرداریها در مدیریت بحران در ایران

مدیریت بحران یک امر حاکمیتی بوده، لذا وجود ساختار متمرکز در مدیریت بحران یک امر ضروری است . با تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور مصوب 1387 ، ساختار متمرکز مدیریتی مدیریت بحران در کشور شکل گرفته که خود می تواند نقطه عطفی در روند ساختاری مدیریت بحران در کشور محسوب شود.با توجه به اینکه نمود تمامی بحرانها در سطوح مختلف به سطح محلی بازمی گردد، تبیین جایگاه مدیریت شهری کشور در فرآیند مدیریت بحران می بایست از منظر ساختاری و قانونی مد نظر قرار گیرد. هدف از این نوشتار، تشریح و تحلیل مدیریت بحران کشور از منظر ساختاری و قانونی و همچنین ارایه پیشنهادهایی برای بهبود هماهنگی مدیریت بحران در سطح محلی و افزایش کارآمدی آن می باشد. روش تحقیق، توصیفی تحلیلی و روش جمع آوری - اطلاعات به شکل کتابخانه ای و بررسی اسناد بوده است. در این مقاله ضمن بررسی تحولات ساختاری و قانونی مدیریت بحران در کشور، به بررسی نقش و وظایف دستگاههای مسئول در زمینه مدیریت بحران و همچنین بررسی و تحلیل نقش شهرداری ها و شوراهای اسلامی در مقابله با حوادث طبیعی پرداخته شده و در نهایت به نتیجه گیری و ارایه راهکارهایی به منظور افزایش ظرفیت مشارکت تمامی سطوح مدیریت بحران ، همکاری و مشارکت های مردمی و دخیل کردن رهبران و اجتماعات محلی در کلیه مراحل مدیریت بحران(قبل از بحران، حین بحران و پس از بحران ) و مدیریت صحیح و هماهنگ نمودن تشکیلات دولتی وغیر دولتی به منظور کاهش خسارات احتمالی خطرات طبیعی پرداخت شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، مدیریت شهری ، ساختار مدیریت بحران در کشور ، نقش شهرداری ها در مدیریت بحران ، نقششوراهای اسلامی در مدیریت بحران