بررسی رویکرد قانون جدید آیین دادرسی کیفری به خسارات قابل جبران

هر جرمی که واقع می شود می تواند واجد دو جنبه عمومی و خصوصی باشد، جنبه عمومی که دادستان متولی اعاده مجدد نظم از دست رفته آن می باشد، نافع به حال تمام اجتماع و مظهری از اعمال حاکمیت است، جنبه خصوصی اما اعاده کننده حق متضرر مستقیم از جرم خواهد بود. جنبه خصوصی بلاشک واجد دو وجه فرعی می باشد یکی خسارات مادی ناشی از جرم و یکی خسارات معنوی ناشی از جرم. خسارات معنوی که تا سالها مورد بی مهری قانونگذار قرار گرفته صراحتاً قابل جبران دانسته نشده بود ولی در حال حاضر در قانون جدید آیین دادرسی کیفری در اقدامی پسندیده بدان پرداخته شده است در مقاله حاضر ماهیت این نوع خسارت شناسایی سپس به برخی از انواع دیگر خسارات همچون منافع ممکن الحصول و تفاوت آن با اصلاحات مشابه پرداخته شده، در نهایت بحثی پیرامون خسارت مازاد بر دیه که مدتهاست محل مناقشه است انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

خسارت معنوی ، منافع ممکن الحصول ، عدم النفع ، تفویت منفعت ، خسارت مازاد بر دیه