رویکرد پارامترهای هوش مصنوعی (GA) در کاهش تراکم ترافیکی (مطالعه موردی : شهر تهران)

رشد روز افزون جمعیت باعث شده است که در سال های اخیر نیاز به وسایل نقلیه افزایش یابد، اینافزایش وسایل نقلیه به تبع باعث بوجود آمدن ترافیک در سطح شهرها و افزایش مصرف سوخت در اثرراهبندان های ترافیکی و هزاران مشکل دیگر می شود. اکثر این تداخلات ترافیکی بواسطه جستجو براییافتن محل پارک مناسب می باشد، اگر بتوان راه حلی اتخاذ کرد که با این افزایش وسایل نقلیهظرفیت خیابان ها، ظرفیت پارکینگ ها و... نیز افزایش یابد می توان ترافیک را کنترل کرد. که اینافزایش ظرفیت به معنای ساخت خیابان های جدید، ساخت پارکینگ های جدید یا ارائه رویکردهایمناسب دیگر مانند مدیریت سیستم پارکینگ ها می باشد، یکی دیگر از این رویکردها فاصله مناسبتسهیلات و امکانات پارکینگ ها از یکدیگر است.در این مقاله سعی شده است تا ضمن معرفی یکی از پارامترهای هوش مصنوعی به نام الگوریتمژنتیک ترتیبی اتخاذ کرد تا به کمک آن بتوان بهترین گزینه را جهت محل قرارگیری مناسبتسهیلات و امکانات پارکینگ ها به منظور کاهش تراکم ترافیکی که در اثر عدم وجود محل پارکمناسب برای وسایل نقلیه ایجاد می شود، انتخاب کرد.

کلیدواژه ها:

تراکم ترافیکی ، الگوریتم ژنتیک ، پارکینگ ، وسایل نقلیه ، حمل و نقل