اثر شایسته سالاری بر پاداش کارکنان

زندگی سازمانی هرروز با شتابی افزونتر از دیروز درگذراست و شکی نیست که این شتاب، تغییر و تحولات بهروز سازمانی را می طلبد تا بتواند جوابگوی نیازهای سازمانی باشد در این میان انسان عنصر اصلی و اساسی هماهنگ با این شتاب و همچنین بوجود آورنده و هدایت کننده آن است. در حقیقت اگر این عنصر ضروری از حرکت بازماند کل مجموعه متوقف گردیده و تحولات سیر بهبود نخواهند داشت پس برای ایجاد، هدایت و نتیجه گیری سودمند از جریان تغییر و تحول نیاز به منابع انسانی پویا، انعطاف پذیر، یادگیرنده، کوشا، نوآور، دانا و توانا داریم. با توجه به نقش انسان در دهه های اخیر اهمیت مدیر به عنوان رهبری هدایتگر در عرصه سازمان های پیشرو بر کسی پوشیده نیست و به کارگیری نظامهای مؤثر در جهت انتخاب و انتصاب این مدیران و ارزیابی قابلیت های مدیریتی آنها برای ارائه الگو برای نظام شایسته سالاری از جایگاه مهم و ویژه ای برخوردار است و در فرآیند انتخاب شایسته ها می بایست ضابطه مداری جای رابطه مداری را بگیرد و انتخاب هدایت کنندگان و رهبران سازمانها بر اساس اصول حاکم بر سازمان های شایسته سالاری صورت گیرد.