مدیریت و برنامه ریزی بحران در فضاهای شهری با رویکرد پدافند غیرعامل و مدل SWOT ؛ مطالعه ی موردی: مسیرهای راهپیمایی شهر اصفهان

اگر چه امروزه با پیشرفت فناوری و دانش بشر در عرصه های مختلف، شهرها و کلان شهرهای دنیا بهپیشرفت های چشمگیری دست پیدا کرده اند ولی همزمان با این پیشرفت احتمال آسیب پذیری آنها دربرابر بحران های انسانی در دهه های اخیر مانند بمب گذاری، شورش های شهری و فعالیت های تروریستیافزایش پیدا کرده است از این رو مدیران و برنامه ریزان شهری در سال های اخیر با استفاده ازرویکردهای نوین برنامه ریزی و طراحی شهری از قبیل پدافند غیرعامل سعی کرده اند تا ساخت کالبدی،برنامه ریزی فضاهای شهری و چیدمان کاربری های مختلف را بر اساس راهبردهای نوین این رویکردها،ساختاربندی نمایند مسیرهای هشتگانه راهپیمایی در شهر اصفهان در روزهای خاصی از سال )22بهمن، روز قدس) شاهد گردهمایی انبوهی از جمعیت می باشد و به نظر می رسد که این مسیرها درمعرض آسیب پذیری قرار داشته و نیاز به ارزیابی مجدد دارند بررسی میزان آسیب پذیری کاربری ها درمسیرهای هشتگانه و پراکنش فضایی آنها در محیط GIS نشان می دهد که مسیرهای شماره پنجشش و هشت در وضعیت بحرانی و مابقی مسیرها نیز تا حدودی آسیب پذیر هستند هدف پژوهشگراندر این مقاله معرفی مسیرهای جدید راهپیمایی با آسیب پذیری کمتر و ارائه راهبردهای مدیریتی برایکاهش بحران با بهره گیری از مدل SWOT می باشد لازم به ذکر است که معرفی مسیرهای جدیدراهپیمایی نیز چندان دور از بحران نیست و در این پژوهش حداقل بحران و آسیب زایی مدنظر می باشدنصب دوربین مداربسته در مسیرها، همکاری بین سازمانی در برنامه ریزی، اجرا و مدیریت راهپیمایی ها،عریض سازی خیابان های تنگ، زمان بندی ساعتی و تقویت سازمان های مدیریت بحران از مهم ترینراهبردهای پیشنهادی برای کاهش بحران در مسیرها است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی راهبردی ، فضاهای شهری ، مسیرهای راهپیمایی ، پدافند غیرعامل ، مدل SWOT