ویژگیهای ادبی ومحتوایی نیایش چهل ودوم صحیفه سجادیه براساس نظریه گفتمان

اصطلاح تحلیل گفتمان که اولین بار توسط زبان شناس آمریکایی زلیگ هریس مطرح شد، رویکردی نو در تحلیل محتوای متن است که بیش از هر چیز به رابطه متن با بافت موقعیتی آن توجه دارد. رویکرد تحلیل گفتمان ادبی یکی از انواع گفتمان کاوی است که بر اساس آن، رابطه ویژگی ها و عناصر ادبی متن با موضوع و بافت موقعیتی آن مورد بررسی قرار می گیرد. مقاله حاضر با روشتوصیفی_تحلیلی نیایش چهل و دوم از صحیفه سجادیه را که به موضوع ختم قرآن کریم اختصاص دارد مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که ویژگی های ادبی این نیایش با موض وع و بافت موقعیتی آن هماهنگ است.

کلیدواژه ها:

گفتمان ، گفتمان ادبی ، صحیفه سجادیه ، نیایش