بررسی نقش عدالت سازمانی در بروز بی تفاوتی سازمانی (مطالعه موردی: بانک ملی ایران)

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر «عدالت سازمانی» بر کاهش «بی تفاوتی سازمانی» در جامعه آماری کارکنان بانک ملی ایران در استان اصفهان طی سال 1392 بوده است. روش پژوهش از منظر جمع آوری داده ها، پیمایشی از منظر شیوه تحلیل، توصیفی همبستگی و از منظر هدف، کاربردی است. در تدوین چارچوب نظریتحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه آماری شامل 2500 نفر بوده و حجم نمونه 333 نفر تعیینشده و نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای متناسب با تعداد افراد جامعه آماری در هر طبقه انجام شده است. داده ها به وسیله پرسشنامه محقق ساخته «عدالت سازمانی» و پرسشنامه استاندارد «بی تفاوتی سازمانی» که توسط دانایی فرد و دیگران ساخته شده جمع آوری و به کمک نرم افزار spss تحلیل شد. به منظور سنجش روایی پرسشنامه محقق ساخته از نظرات کارشناسی اساتید وبه منظور سنجش پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده که برای پرسشنامه «عدالت سازمانی» عدد 0/904 و برای پرسشنامه «بی تفاوتی سازمانی» عدد 0/906 به دست آمده است. نتایج تحلیل توصیفی داده ها نشان می دهد که کارکنان نسبت به مدیر، ارباب رجوع، کار، همکار و سازمان بی تفاوت نیستند اما اجزای عدالت سازمانی با میانگین های کمتر از متوسط 3 (بر حسب طیفلیکرت) نشان دهنده وضعیت نامطلوب در این مولفه است. نتایج بررسی آمار استنباطی، تاثیر عدالت سازمانی را برکاهش بی تفاوتی سازمانی تایید می نماید و ضریب تعیین نشان می دهد که 32/7 درصد از تغییرات بی تفاوتی سازمانی توسط متغیر عدالت سازمانی تعیین می شود. بنابراین یکی از راههای کاهش بی تفاوتی سازمانی کارکنان، تلاش هر چه بیشتر در جهت پیاده سازی عدالت در سازمان و گسترش روز افزون آن خواهد بود. یافته های جانبی و آزمون فرضیه تکمیلی نشان می دهند که متغیرهای جمعیت شناختی شامل (جنسیت، سن، تحصیلات، ...) برمقیاسهای تحقیق موثر نیستند.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، عدالت توزیعی ، عدالت رویه ای ، عدالت مراوده ای و بی تفاوتی سازمانی