بررسی رابطه بین دینداری فرد و پیشگیری از گرایش به سوء مصرف مواد مخدر صنعتی در بین دانش آموزان سال آخر دبیرستان شهر تبریز

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین دینداری فرد و پیشگیری از گرایش به سوء مصرف مواد مخدرصنعتی در بین دانش آموزان سال آخر دبیرستان شهر تبریز می باشد. بنابراین از بین دانش آموزان سالآخر دبیرستان شهر تبریز تعداد 120 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. بهمنظور جمع آوری داده های موردنیاز از پرسشنامه دینداری آلپورت و مقیاس آمادگی اعتیاد استفادهشده است. یافته ها حاکی از این است که بین دینداری فرد و پیشگیری از گرایش به مواد مخدرصنعتی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد و شدت این رابطه هم در حد متوسط می باشد. همچنینآزمون همبستگی نشان می دهد که ابعاد دینداری هم با پیشگیری از گرایش به مواد مخدر رابطه مثبتو معنی داری دارد. آزمون تفاوت میانگین ها تفاوت معنی داری را بین دانش آموزان دختر و پسر درگرایش به مواد مخدر صنعتی نشان می دهد. نتایج حاکی از این است که وقتی که میزان دینداری فرددر سطح بالایی می باشد، احساس خود ارزشمندی در وی بوجود می آید و همین امر باعث می شودکه فرد احساس خودکارآمدی کرده و در برابر مسایل و انحرافات از جمله اعتیاد و سوء مصرف موادمقاومت و ایستادگی بکند.

کلیدواژه ها:

دینداری ، پیشگیری از اعتیاد ، مواد مخدر صنعتی ، دانش آموزان