مقایسه شالوده ی حقوق بشر از دیدگاه فلاسفه ی اسلام و غرب

شأن» و «کرامت» انسان به عنوان حقی طبیعی و ذاتی، محور انسان شناسی فلسفی عصر حاضر است. مفهوم کرامت انسانی نقش محوری در گفتمان حقوق بشر ایفا می کند. با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر، به رسمیت شناختن کرامت ذاتی و حقوق مسلم همه اعضای خانواده بشری اساس آزادی، عدالت و صلح در جهان است. میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی بیان می کنند که تمام حقوق بشر از کرامت ذاتی انسان مشتق شده است. برخی دیگر آن را به عنوان حقی که در کنار حقوق دیگر محفوظ است نام می برند. این مفهوم میان اشخاص دیگر، متخصصین الهیات، فلاسفه و انسان-شناسان مورد بحث قرارگرفته است. مبانی فلسفی و پایه ای حقوق و سوابق فرهنگی و تاریخی، بخش زیربنایی هر نوع حقوق را تشکیل می دهد و شناخت واقعی آن چه در ظاهر به نام حقوق بشر وجود دارد، در گرو شناخت مبانی پایه ای و نظری آن است. در این پژوهش تا آن اندازه که لازمه ی یک بحث تطبیقی است مبانی نظری حقوق بشر از دیدگاه اسلام و غرب مورد بحث و بررسی و مقایسه قرار گرفت. در نهایت مشخص شد که با توجه به خدامحور بودن دیدگاه حقوقی اسلام و انسان محور بودن دیدگاه های غرب به خصوص بعد از دوره ی قرون وسطا، می توان تفاوت اساسی این دو تفکر را در مبدأ و شاکله ی اصلی و بنیادی آن دانست.

کلیدواژه ها:

اسلام ، حقوق ، حقوق بشر ، غرب ، فلاسفه