بررسی مقایسهای پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی با استفاده از فنون تصمیم گیری شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون لجستیک در محیط GIS (مطالعه موردی: حوضه دشت یزد – اردکان)

ارزش و اعتبار آب در مناطق خشک و نیمهخشک جهان، به علت ناهمگونی زمانی و مکانی بارش بهعنوان عامل تولید آب، از سایر نقاط بیشتر است. به علت همین محدودیت باید ظرفیت منابع آبهایموجود را به خوبی شناسایی و مطالعه کرد تا بتوان برنامهریزی جامعی برای بهرهبرداری صحیح از آنها انجام داد. در این راستا علاوه بر استفاده از روشهای مرسوم در برنامه ریزی و مدیریت منابع آب، بهره گیری از فناوریهای جدید مانند مدلسازی در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی با توجه به خصوصیاتی مانند سرعت و دقت بالا و دید وسیع و یکپارچه، میتواند بهعنوان ابزاری مناسب در اکتشاف منابع آبی مطرح گردد. در این پژوهش ابتدا عوامل طبیعی مؤثر در ایجاد مکانهای احتمالی ذخایر آب زیرزمینی تعیین شد. سپس این عوامل در قالب فنون تصمیمگیری چند معیاره شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون لجستیک و به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی مدلسازی شدند. همچنین بهمنظور بررسی کارآمدی و دقت این مدلها، مناطق با پتانسیل آب زیرزمینی که از هر مدل استخراج شده با موقعیت مکانی منابع آب زیرزمینی موجود مقایسه و ارزیابی شد. نتایج نشان داد که روش رگرسیونلجستیک با دقت 26/3 درصد نسبت به روش شبکه عصبی مصنوعی با دقت 16/6 درصد در پتانسیل یابی منابع آب زیرزمینی موفقتر بوده است.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، مدل تصمیم گیری چند معیاره ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، پتانسیل یابی