پیش بینی بارش جنوب دریاچه ارومیه بر اساس سیگنال های اقلیمی با شبکه عصبی مصنوعی

دریاچه ارومیه از نظر منابع آب و محیط زیست یکی از مناطق مهم کشور به حساب می آید. با توجه به اینکه این دریاچه در معرض خشک شدن قرار دارد، پیش بینی بارندگی در آن می تواند در برنامه ریزی موثر منابع آب و جلوگیری از خسارات دورهای خشکسالی نقش مهمی داشته باشد. به همین منظور در این تحقیق اثرات سیگنالهای بزرگ مقیاس اقلیمی بر روی بارش جنوب دریاچه ارومیه در طی دوره آماری 2007-1970 بررسی گردید.در گام نخست با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره موثرترین سیگنال ها شناسایی و سپس پیش بینی بارندگی برای بازه های همزمان، سه ماهه و شش ماهه با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی و رگرسیون خطی انجام گردید. برای مقایسه نتایج شبکه عصبی با رگرسیون خطی از ضریب تعیین ((R(2) استفاده گردید که با توجه به آن به طور کلی ، شبکه عصبی قابلیت بالاتری نسبت به رگرسیون خطی چند متغیره به منظور پیش بینی رادارد.

کلیدواژه ها:

سیگنال های بزرگ مقیاس اقلیمی ، ال نینو-نوسان جنوبی ، نوسانات اطلس شمالی ، پیش آگاهی بارش ، شبکه عصبی مصنوعی