اقتصاد سبز مبتنی بر توسعه پایدار در پرتو اعلامیه ریو+20

مفهوم اقتصاد سبز به معنای اقتصاد پایدار یا دوستدار محیط زیست است.در اقتصاد سبز مهم ترین هدف کاهش آلودگی به ویژه گازهای گلخانه ای است به همین سبب اقتصاد سبز را اقتصاد کم کربن می نامند.هدف اقتصاد سبز افزایش رفاه انسان ها و ایجاد برابری اجتماعی میان آن هاست به شرط آنکه خطرات زیست محیطی و کمبودهای اکولوژیکی به نحو فزاینده ای کاهش یابد.در اقتصاد سبز،هدف تولید فرآورده ها و فرآیندهایی است که با طبیعت سازگار باشند که به آن ها محصولات سبز گفته می شود.لذا اقتصاد سبز یک مولفه بسیار مهم در رسیدن به توسعه پایدار زیست محیطی محسوب می شود.برای رسیدن به توسعه پایدار،همکاری های بین الملی مهم ترین راه محسوب می شود.معضلات محیط زیست و خلاهای موجود و تخریب اکوسیستم فراتر از محدوده قلمرو یک کشور است.لذا تلاش بین المللی کشورها و تشکیل کنفرانس ریو+20 نقش خطیری در رسیدن به یک اجماع فرامرزی داشته است.اصول اعلامیه ریو+20 اصولی هستند که کشورها را در رسیدن به توسعه پایدار هدایت می کند.رسیدن به این اهداف والا نیازمند عمل گرایی است.صرف وجود قوانین و مقررات بدون قدرت اجرایی مشکلی را حل نخواهد کرد.حمایت از پژوهش های ملی و اختصاص یارانه های علمی به این پژوهش ها،وجود نهادهای نظارت کننده بر اجرای قوانین،اختصاص بودجه های مناسب برای کاهش کربن،جلوگیری از تغییرات آب و هوا،حفظ تنوع زیستی،استفاده از انرژی های پایدار و مهم تر از همه حفظ منابع و جلوگیری از آلودگی آب ها و استفاده از فناوری های نوین در تصفیه پساب های صنعتی،راه کارهایی هستند که می توان با تکیه بر آن ها محیط زیستی سبز را در جهان مستقر کرد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد سبز ، توسعه پایدار ، کنفرانس ریو+20 ، محیط زیست ، قوانین و مقررات