ارزیابی عوامل موثر بر افزایش میزان استفاده ورضایت‌مندی از حمل و نقل عمومی درون‌شهری (نمونه موردی منطقه یک اتوبوسرانی تبریز)

افزایش سریع وسایط نقلیه موتوری، به ویژه اتومبیل و استفاده زیاد از آن در شهرهای کشور و مشخصاً در کلان‌ شهر تبریز همراه با رشد جمعیت و عدم برنامه‌ریزی عملی و جامع و مشکلات عدیده سیستم‌های حمل و نقل عمومی، باعث بروز مشکلاتی نظیر الودگی زیست محیطی، تراکم ترافیکی زیاد،اتلاف وقت، مصرف بیش از حد انرژی،ناامنی مسیرها و تصادفات شده است. سامانه حمل و نقل عمومی در قالب اتوبوس در کلانشهر تبریز برای تسهیل حمل و نقل عمومی و مقابله با مشکلات مذکور در پیش گرفته شده ست در این پژوهش میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت خدمات حمل ونقل عمومی شهر تبریز و عوامل موثر بر آن مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت و برای نمونه به ارزیابی سامانه اتوبوسرانی منطقه یک شهر تبریز پرداخته شده است نوع و روش تحقیق ترکیبی (پیمایشی و اسنادی) بوده و از ابزار پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات از میان 363 نفر از شهروندان که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای توأم با تصادف ساده انتخاب شده بودند، استفاده گردیده است. نتایج نشان داد که بین توسعه سیستم حمل و نقل عمومی و کاهش مشکلات ترافیکی وبهینه ‌سازی سیستم حمل و نقل عمومی و کاهش استفاده از وسائط نقلیه شخصی رابطه مثبت و معین‌داری وجود داشته و میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت خدمات حمل ونقل عمومی در سطح پایین قرار دارد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، اتوبوس ، رضایتمندی ، ترافیک ، تبریز