روابط عملکرد دانه با صفات گیاهی مرتبط با عملکرد در ژنوتیپ های گندم دیم از طریق روش های آماری چند متغیره

به منظور بررسی روابط صفات مختلف گیاهی با عملکرد دانه گندم، تعداد 18 ژنوتیپ گندم در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این آزمایش 14 صفت شامل عملکرد دانه و اجزای آن و خصوصیات مورفولوژیک ارزیابی شدند. نتایج همبستگی صفات نشان داد که عملکرد بیولوژیک دارای بیشترین ضریب همبستگی مثبت و معنی دار ( r= 0/79**) با عملکرد دانه می باشد و بعد از آن صفات عملکرد کاه، شاخص برداشت و تهداد سنبله دارای بیشترین همبستگی بودند ( r= 0/56* و r=0/50* و r=0/49* )ف بر اساس رگرسیون مرحله ای تعداد سنبله، شاخص برداشت، وزن سنبله و ارتفاع بوته از مهمترین اجزای عملکرد بوده و سهم بیشتری در توجیه عملکرد دانه داشتند. تجزیه علیت نیز نشان داد که بزرگترین اثرات مستقیم و مثبت بر عملکرد دانه مربوط به صفات تعداد سنبله در واحد سطح و وزن سنبله بودند. نتایج حاصل از تجزیه به عامل ها نیز نشان داد که چهار عامل اصلی و مستقل از هم در مجموع 72 درصد از تغییرات کل داده ها را توجیه نمودند.

کلیدواژه ها:

گندم ، تجزیه ، علت ، رگرسیون گام به گام ، همبستگی