ارزیابی تناسب مکانی پناهگاههای اسکان موقت بعد از زلزله با استفاده از روش WLC در ترکیب با سیستم های اطلاعات جغرافیایی

یکی ازمهمترین مسائلی که پس ازوقوع بحران زلزله مورد توجه سازمان های مسئول درزمینه مدیریتبحران قرارمیگیرد انتخاب مکانی مناسب و ایمن جهت استقرار جمعیت های اسیب دیده ازسانحه می باشداماگاهی ازوضعیت نسبی مکان های موجود ازنظر امنیت و تناسب مکانی یکی ازمواردی می باشد که بایستی قبل ازانتخاب به آن توجه شود باتوجه به موقعیت لرزه خیزی شهرکرمان و وقوع زمین لرزه های متعدد درسالهای اخیر هدف ازانجام این تقحیق رتبه بندی پناهگاههای اسکان موقت موجود براساس تناسب مکانی آنها می باشد به همین منظور درابتدا لایه های مورد نیاز تهیه و تحلیل های مورد نیاز با استفاده ازسیستم های اطلاعات جغرافیایی صورت پذیرفته است به منظور وزن دهی لایه ها ازروش ahp و به جهت تلفیق آنها ازروش ترکیب خطی وزنی بهره گرفته شده است مکان های امن براساس تناسب مکانی به پنج گروه تقسیم شده اند و نتایج نشان میدهد که حدود 30درصد ازاماکن اسکان موقت ازتناسب مکانی بالایی برخوردار می باشند واین درحالیست که حدود 11 درصد ازآنها ازتناسب مکانی پایینی برخوردارهستند