بررسی نقش استراتژی های نوآوری بر توسعه ی پایدار صنعت ساختمان ایران

امروزه، نوآوری به عنوان عامل کلیدی موفقیت در محیط های پویا و رقابتی شناخته شده و یافتن صنعتی که در نوآوری مشغول نشده باشد، دشوار است. موفقیت نوآوری و کسب دستاوردهایی از جمله بهبود عملکرد به خودی خود میسر نبوده و ر گروه بکارگیری استراتژیهای نوآوری در صنایع و شرکت هاست هدف این مقاله بررسی روابط میان استراتژی نوآوری و عملکرد می باشد. در این مقاله مدلی ساختاری مرتبط با مهمترین استراتژی های نوآوری که می توانند بر عملکرد تأثیر بسزایی بگذارند، ایجاد و سپس روابط بین استراتژی های نوآوری و بهبود عملکرد با استفاده از نرم افزار Amos مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات میدانی در صنعت ساختان ایران انجام گرفت و داده ها از 7 نهاد متولی صنعت با ابزار پرسشنامه گردآوری شد. یافته ها نشان داد، استراتژیهای پیشرو، تحلیلی، آینده نگر و تهاجمی بر بهبود عملکرد تأثیر معناداری دارند. نتایج مطالعه به سیاستگذاران و مدیران ارشد صنعت و شرکتها پیشنهاد می کند جهت ستیابی به رشد و توسعه، رشد تولید ناخالص داخلی، اول بودن نسبت به سایر صنایع، کاهش وابستگی وارداتی و صادرات خدمات فنی به سایر کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه و در نهایت تولید ثروت بایستی استراتژی پیشرو را که بیش از سایر استراتژی ها منجر به بهبود عملکرد می شود، را در سراسر صنعت و شرکتها پیاده سازند.

کلیدواژه ها:

استراتژی نوآوری ، صنعت ساختان ، معیارهای عملکرد صنعت ساختان ، ایران