مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی (مطالعه موردی منطقه ۳ شهرداری تهران)

این مقاله با هدف بررسی مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی (مطالعه موردی منطقه۳ شهرداری تهران) انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با روش فیش برداری و استفاده از پرسشنامه خبره انجام شد که باتوجه به متغیرهای موضوع و رابطه ی مولفه های پژوهش پرسشنامه مناسب طراحی شد و پس از بررسی روایی و پایایی مورداستفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل SWOT استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران محلی،کارشناسان خبره و مدیران شهرداری بود. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل دربافت های فرسوده و تاریخی (مطالعه موردی منطقه ۳ شهرداری تهران) از نظر عوامل درونی دارای قوت بوده و مدیریتبحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی از نظر استفاده از فرصت ها و مقابله با تهدیدها می بایستمورد توجه قرار گیرد. همچنین جهت کاهش آسیب پذیری در بافت فرسوده منطقه ۳ شهرداری تهران با اصول پدافند غیرعامل، می بایست از مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی استفاده شود همچنینمدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی در منطقه ۳ شهرداری تهران از نظر عوامل درونیدارای قوت می باشد و مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافت های فرسوده و تاریخی از نظر استفاده از فرصتها و مقابله با تهدیدها می بایست مورد توجه قرار گیرد. لذا جهت بهبود مدیریت بحران با رویکرد پدافند غیر عامل در بافتهای فرسوده و تاریخی تولید و افزایش فضاهاسی ایمن در سطح بافت فرسوده و تاریخی، ارتقاء امنیت با تامین نیاز ساکنانمنطقه، ایجاد و حفظ فضاهای سرسبز و پوشش گیاهی منطقه و بهبود مسیرهای ارتباطی متصل یه منطقه و تقویتعملکردهای مرتبط با امنیت اجتماعی و نظارت اجتماعی در محله پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

پدافند غیر عامل ، بافت فرسوده ، مدیریت بحران