تبیین جایگاه مراکز خدمات کشاورزی غیردولتی در تحقق الگوی پیشرفت ایرانی

مهم ترین راه توسعه روستاها، رونق پایدار کشاورزی است. به جهت بهبود شرایط بخش کشاورزی در سال 1395 قانون صدور مجوزها به منظور تاسیس مراکز خدمات کشاورزی غیر دولتی توسط وزیر وقت جهاد کشاورزی ابلاغ گردید. در این مقاله سعی به بررسی جایگاه مراکز خمات کشاورزی غیر دولتی در الگوی پیشرفت ایرانی شده است. این تحقیق از جنبه جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای و اسنادی است. مراکز خدمات کشاورزی غیردولتی متشکل از دانش اموختگان دانشگاهی خبره بخش کشاورزی و منابع طبیعی است که ارتباط ناپایدار موجود بین کشاورزی و بازارهای هدف را از طریق خدمات بازاریابی در میان مدت اصلاح خواهد نمود وارتباط دو سویه بین تولیدکنندگان و واردکنندگان نهادهای کشاورزی را تقویت، فناوری های روز را به عرصه کشاورزی منتقل و محصولات تولیدی کشاورزی با ایجاد اشتغال پایدار (برای محصلان دانشگاهی و نیروی بومی منطقه) و تولید محصولات کشاورزی با کیفیت، مهاجرت معکوس (به روستا) را تضمین می کند. با توجه به نتایج کلی تحقیق به منظور تلاش برای گذر از کشاورزی سنتی غیر اقتصادی و نهایتا رسیدن به شرایط توسعه پایدار برای روستاها، افزایش مراکز تخصصی خدمات کشاورزی غیر دولتی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، الگوی پیشرفت ، مراکز خدمات کشاورزی غیردولتی ، نظام مهندسی کشاورزی