مدیریت بحران و امنیت اجتماعی در بافت های فرسوده شهری

بافت های فرسوده به دلیل عدم پاسخگویی به نیازهای امروزی جامعه شهری یکی از معضلات اساسی در کلانشهرها می باشد. این بافت ها با مشکلات گوناگون کالبدی اجتماعی مواجه اند که یکی از نتایج آن عدم امنیت بهینه در این بافت ها می باشد. این مشکل زمانی تشدید می شود که سانحه ای رخ می دهد که در این صورت عدم امنیت و ایمنی اولیه این بافت ها از یک سو و صدمات و خسارات اجتماعی، فرهنگی و کالبدی ناشی از سانحه از سوی دیگر، باعث خواهد شد که علاوه بر بحران اولیه با بحران اجتماعی نیز در این بافت ها روبرو شویم. لذا در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع به تشریح بافت های فرسوده و انواع آن، مفهوم امنیت اجتماعی، ارتباط بین کیفیت کالبدی بافت با امنیت اجتماعی و تاثیر این مقوله بر مدیریت بهینه اجتماعی بحران پرداخته شده و در نهایت راهکارهایی بهینه، جهت ارتقای امنیت در این بافت ها ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، بافت فرسوده ، مدیریت بحران ، کالبد شهر