سادومازوخیسم

سادومازوخیسم یا آزارگری و آزارخواهی (به انگلیسی: Sadomasochism) عبارت است از دو نقطه مقابل انحراف سادیسم و مازوخیسم، آزار یا تحقیر دیگران و بی احترامی به آن ها، یا آزار دیدن یا مورد بی احترامی و تحقیر دیگران قرار گرفتن که سبب ارضای روانی می شود. این نابهنجاری، به تعاملاتی گفته می شود که در آن، یک شخص، با آزار دادن فرد دیگری که از درد کشیدن و تحقیر شدن لذت می برد، ارضا می شود.

مازوخیسم روانی:

در مازوخیسم روانی، فرد مبتلا به دنبال لذت بردن از آسیب ها و آزارهای روانی و کلامی است. از جمله این آسیب ها می توان به تحقیر شدن، اهانت های کلامی و ناسزا شنیدن و مورد تمسخر واقع شدن اشاره کرد.

مازوخیسم احساسی:

در خود، افرادی را شامل می شود که به دنبال تفکر و تخیل سازی این انحراف، هستند؛ یعنی آزار دیدن و تحقیر شدن در تخیلات، درصدی از افرادی که دچار مازوخیسم هستند، آزار دیدن و تحقیر شدن را در تخیلات خود مجسم می کنند و لذت می برند.

مازوخیسم فیزیولوژیکی:

در مازوخیسم فیزیولوژیکی، که نسبت به نوع اول حادتر و خطرناک تر است، آسیب ها و آزارهای روانی و کلامی، به تنهایی نمی توانند فرد مبتلا را به لذت و رضایت برسانند. در این نوع مازوخیسم، فرد مبتلا علاوه بر آسیب های روانی، به دنبال لذت بردن از آسیب ها و آزارهای فیزیکی و جسمانی است. از جمله این آسیب ها می توان به خودزنی و تنبیه ها و شکنجه های بدنی اشاره کرد که توسط خود فرد یا به دست دیگران انجام می شود.