ترویج یادگیری جمعی-مشارکتی در دانشگاه های افسری: راهکار توسعه دانش در نظام آموزش عالی نیروهای مسلح ج.ا.ایران

یکی از مولفه های اصلی کیفیت در مدیریت نظام آموزش عالی، کیفیت فرایند تدریس - یادگیری است. کیفیت این مهم نیز به کیفیت یاددهی و عملکرد یادگیری بستگی دارد. تحول دیدگاه های روانشناسی یادگیری در دانشگاه های افسری نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران از رفتارگرایی به شناختگرایی و سازاگرایی زیربنای مورد نیاز را به منظور اطلاع اساتید هیات علمی نسبت به گزینش راهبردهای شایسته در فرایند یاددهی - یادگیری و نیل به سطح مناسب یادگیری فراهم نموده است. در مقاله حاضر به یادگیری جمعی-مشارکتی در دانشگاه های افسری به عنوان راهکاری برای توسعه و ترویج دانش مدیریت در نظام آموزش عالی نیروهای مسلح ج.ا.ایران خواهیم پرداخت. روش تحقیق مقاله علمی-ترویجی حاضر، توصیفی بوده و به منظور گردآوری اطلاعات، از روش کتابخانهای و فیشبرداری از نظرات خبرگان حوزه علوم تربیتی با گرایش مدیریت آموزش عالی و مدیریت منابع انسانی (اساتید هیات علمی دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری و دانشگاه دولتی مازندران) بهرهبرداری گردیده است. در ضمن برابر نتایج به دست آمده در شرایط فعلی موجود در دانشگاه های افسری و موسسات آموزش عالی وابسته به نیروهای مسلح ج.ا.ایران در عمل لازم است تا اعضای هیات علمی شاغل در نظام مورد بحث، به منظور تقویت توانمندیهای حرفهای خود با اصول و مفاهیم مربوط به یادگیری و راهبردهای یاددهی - یادگیری، خاصه یادگیری مشارکتی و یادگیری جمعی بیش از پیش آشنا شوند. دراین راستا، ایجاد واحدی الکترونیکی در دانشگاههای افسری، تحت عنوان مرکز ارزیابی کیفیت تدریس – یادگیری دانشگاه که دستیابی به اهداف مزبور و توسعه شایستگیهای حرفهای اعضای هیات علمی را با عنایت به معیارها و استانداردهای مربوطه امکانپذیر سازد ضرورت می یابد

کلیدواژه ها:

یادگیری ، جمعی ، مشارکتی ، توسعه ، آموزش عالی