ارایه یک نظریه زمینه ای از فرآیند شکل گیری نگرش به ازدواج موقت: یک مطالعه کیفی

ازدواج یکى از اساسى ترین و درعین حال حساس ترین مراحل زندگى انسان به شمار مى رود. انسان بنا بر سرشت و ماهیت وجودى خویش وابستگى به غیر در پاسخ به نیازهاى درونى و بیرونى خود همواره از فردگرایى گریزان بوده است. نگرش ها به عنوان یک پدیده شناختی بر رغبت، احتمال ازدواج، سن و زمان ازدواج و نیز بر پایداری آن تاثیر قابل توجه دارد. با توجه به اینکه تاکنون مدلی در تبیین چگونگی شکل گیری نگرش به ازدواج موقت در کشور ارایه نشده است، مطالعه حاضر باهدف تبیین و ارایه یک مدل مقدماتی از این فرآیند انجام شده است. روش این پژوهش کیفی است و از مصاحبه تمرکز گروهی برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارایه نظریه نهایی از روش نظریه زمینه ای استفاده شده است. بر اساس روش نمونه گیری کیفی- هدفمند و نیز معیار اشباع نظری پانزده نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در این مطالعه شرکت کردند و نگرش آنان نسبت به ازدواج موقت موردبررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت؛ یافته های به دست آمده با استفاده از روش نظریه زمینه ای شامل چهار مقوله عمده می باشند: بعد حقوقی، بعد هویتی، بعد انگیزشی و بی اعتمادی. مقوله هسته این بررسی نگرش دانشجویان به ازدواج موقت است که سایر مقولات عمده را در برمی گیرد. نظریه زمینه ای حاصل شده، در قالب یک مدل پارادایمی شامل پنج بعد شرایط علی، شرایط مداخله گر، شرایط زمینه ای، راهبردها و پیامدها ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

ازدواج موقت ، نگرش به ازدواج موقت ، نظریه زمینه ای ، مطالعه کیفی