جایگاه ریسک در تخصیص منابع در هزینه یابی بر مبنای فعالیت

در دنیای رقابتی امروز، هر سازمانی به دنبال راهی برای کاهش هزینه های خود است و استفاده از روشهای هزینهیابی جهت مدیریت هزینه ها و کاهش آنها ضرروی است. عوامل مختلفی ممکن است سازمان و هزینه های آن را تحت تاثیر قرار دهد که که در بیشتر موارد این عوامل باعث ایجاد شرایطی نامطمئن در جمع آوری اطلاعات و داده های ورودی روشهای هزینه یابی میگردد. در این حالت موضوع استفاده از روشهای هزینه یابی مبتنی بر ریسک و عدم قطعیت مطرح میشود. با به کارگیری این روشها سازمانها میتوانند با دقت به نسبت زیادی هزینه های خود را محاسبه کنند و مدیران میتوانند از نتایج محاسبات هزینه برای تصمیم گیریهای آتی استفاده کنند. در پژوهش پیش رو روشها و مدلهای هزینه یابی در شرایط ریسک و عدم قطعیت بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که به جایگاه ریسک در تخصیص منابع در هزینه یابی مبتنی بر فعالیت کمتر توجه شده است. بنابراین، برای این منظور مدلی مفهومی مبتنی بر رویکرد ریسک در خصوص تخصیص منابع در هزینه یابی پیشنهاد شده است.