روابط تجاری ایران و هندوستان در زمان پسا تحریم های 2019 آمریکا علیه ایران

صادرات به عنوان موتور رشد اقتصاد و رمز بقای کشورها در بازارهای جهانی، نقش کلیدی را در عرصه اقتصاد جهانی ایفا میکند. ایران نیز با تکیه بر مزایای نسبی و توانمندی های مختلف اقتصادی، می بایست با شناسایی فرصت های موجود، حجمتجارت خود را افزایش داده و موجبات رشد و رفاه اقتصادی را فراهم آورد. روابط دیرینه و تاریخی ایران و هند در حوزه های سیاسی،فرهنگی و اقتصادی، همواره ضامن توسعه و پایداری مناسبات تجاری دو کشور بوده است و حتی با شروع تحریم ها در دولت گذشته ایالاتمتحده آمریکا، این کشور همواره در کنار دولت و ملت ایران بود و با شروع تحریم های اخیر آمریکا نیز، هند هرگز تعامل با ایران را کنار نگذاشتهاست. سیاست کلی هند این است که بی طرف بوده و طرفدار منافع خود می باشد و به دنبال ارتقاء روابط با شرکایش است و این سیاستاصولی هند می باشد. از دیدگاه هند، ایران یکی از منابع مهم انرژی در منطقه و یکی از مهم ترین راه های ترانزیت کالا جهت ورودبه بازارهای کشورهای آسیای مرکزی است. بندرچابهار می تواند نقطه تعالی همکاری های اقتصادی و تجاری دو کشور باشد. فضای تحریمعلیه ایران نه یک تهدید بلکه یک فرصت است. با توجه به تاثیر تحریم ها بر روابط تجاری بین دو کشور و منفی شدن تراز تجاری ما با هند وهمچنین جمعیت حدودا 1 میلیارد و 350 میلیون نفری هندوستان و همچنین پتانسیل بالای ایران و کالاهای ایرانی برای صادرات بههند که عمده این توانمندی ها در حوزه کالاهای غیر نفتی است از دولت، تاجران و فعالان این حوزه انتظار می رود در بهبود و مثبتشدن تراز تجاری به نفع کشور عزیزمان از هیچ تلاشی فروگذار نکنند. با نهایی شدن قرارداد تجارت ترجیحی و قرارداد دو جانبه سرمایه گذاریمشترک میان دو کشور خیلی از مسائل مربوط به تجارت دو جانبه حل خواهد شد. هند یکی از ده کشور جذاب برای سرمایه گذاری خارجی است.

کلیدواژه ها:

ایران و هند ، روابط تجاری ، صاردات ، واردات ، تحریم