بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر همدلی نوجوانان بیش فعال(ADHD)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 694

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEDP03_020

تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اختلال نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD) الگوی پایدار کاهش توجه، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی است که کنش فرد را در خانه و جامعه مختل میسازد. هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر درمان نوروفیدبک بر همدلی نوجوانان مبتلابه اختلال نقص توجه/ بیش فعالی((ADHD بود.روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و طرح پژوهشی شبه آزمایشی و یک کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری در تحقیق حاضر شامل کلیه نوجوانان بیشفعال مراجعه کننده به مراکز مشاوره واقع در شهر تهران بود. نمونه آماری به صورت در دسترس هدفمند 16 نفر به انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه نوروفیدبک و گروه گواه هشت نفره جایگزین شدند. درمان نوروفیدبک براساس پروتکل آلفا/ تتا طی هشت هفته و هر هفته دو جلسه 30) دقیقه) که در مجموع به مدت 16 جلسه اجرا شد. ابزار این تحقیق مقیاس خودسنجی همدلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از شاخصهای میانگین، فراوانی و انحراف معیار و در بخش تحلیل آمار استنباطی، برای آزمون سوالها و تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش، از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که همدلی بین گروه نوروفیدبک و گروه گواه در پیش آزمون و پس آزمون اختلاف معنیداری وجود داشت که ثبات قابل توجهی برای این درمان در مرحله پیگیری مشاهده شد(.(p<0/05نتیجه گیری: باتوجه به نتایج، توصیه میشود اصول و مفاهیم درمان نوروفیدبک که در واقع تایید میزان تاثیر آن در جامعه ایرانی است، برای مشاوران مدارس و خانواده در حد یک ماموریت آموزشی و تکلیف اجرایی در نظر گرفته شود و در کارگروه های تخصصی و کارگاه های آموزشی و جلسات توانمندسازی، تحلیل و تفسیر شده تا با یادگیری آن بتوانند در جهت کمک به دانش آموزان بیش فعال و خانواده های آنان مورداستفاده قرار دهند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رقیه نوری پورلیاولی

گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

سیمین حسینیان

استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و مشاوره، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

غلامعلی افروز

استاد ممتاز، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تهران، ایران

نورمحمد بخشانی

استاد گروه روانپزشکی و روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات بهداشت و درمان نوجوانان و کودکان، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران