بررسی و تاثیر دعا در درمان بیماری های روان تنی و رشد سلامت روان

انسان به اقتضای طبیعت خویش همواره خود را در معرض حوادث و بلاهای ناخواسته وناشناخته می بیند و به چاره جویی می اندیشد. ضرورت وجود پناهگاهی مطمئن و همیشگی در برابر حوادث و ناملایمات گوناگون همواره ذهن و جان آدمی را مشغول داشته است. این حقیقت تمام انسان ها را به تکاپوی بی امان فرا می خواند و می توان با استدلال های عقلی و نقلی و شهودی و تجربی ثابت کرد که یکی از مطمئن ترین پناهگاه ها دعا و نیایش است . دعا و نیایش عبارت است از برقرار کردن رابطه میان انسان و پروردگار ؛ رابطه میام موجودی بی نهایت کوچک و ضعیف ( انسان) و موجودی بی نهایت بزرگ و غنی (خداوند متعال) که ایجاد انس نموده و او را در جاذبه ربوبی قرار می دهد و تمام نعمت های دنیوی و اخروی در دست خداست و او با رحمت بی انتهایش از بندگان فقیر و عاجز دعوت نموده که هرچه می خواهید از من درخواست کنید و رحمت مرا جذب کنید که جذب رحمت الهی باعث برطرف شدن نیازهای جسمی انسان از قبیل غدا و مسکن و امنیت و سلامت و نیازهای روحی انسان از قبیل آرامش ، انس، روح سالم و آسوده و... است . با توجه به این که در قرن حاضر بیماری های روحی و روانی و تشویش و اضطراب بیشتر شده و تنها راه دفع این بیماری ها توجه قلبی و اعتقاد به مالکیت ، ربوبیت و عزت و قدرت الهی است و تبلور این اعتقاد روح دعا و اساس گرایش به تضرع در پیشگاه قادر بی همتا و غنی مطلق است. و اگر این اعتقاد ثابت گردد راه گشایی برای اکثر انسان ها خواهد بود.