متابولیت های با ارزش جلبک ها و گیاهان دریایی

جلبک ها به عنوان قدیمی ترین ساکنان اقیانوس ها و ابهای شیرین نقش بسیار مهم و کلیدی را دراکوسیستم ایفا نموده و بعنوان غذای جایگزین حاوی پروتئین، اسید امینه ضروری، ویتامین ها، موادمعدنی و اسیدهای چرب غیراشباع استفاده می شوند در عین حال به عنوان یک منبع غذایی در صنایعمختلف مانند نان، کیک، بیسکوییت ، ماکارونی و همچنین به عنوان یک مکمل غذایی با خواص بالابرای دام، طیور و ابزیان مصرف می گردد. جلبک ها دارای متابولیت های بسیار با ارزشی اند که منبع غنی ازترکیبات آنتی اکسیدانی هستند و در این میان جلبک های قهوه ای فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری در مقایسه با جلبک هایسبز و قرمز از خود نشان داده اند. ترکیبات طبیعی با پتانسیل آنتی اکسیدانی در جلبک ها شامل پلی فنول ها،کاروتنوئیدها، توکوفرولها، ترپنها، اسید اسکوربیک و آلکالوئیدها هستند. جلبک ها به دلیل رنگدانه های طبیعی ازجمله کلروفیل ها، کاروتنوئید ها (کاروتن وگزانتوفیل ها و فیکوسیانین و فیکواریترین) کاربرد فراوانی در صنایع غذایی،بهداشتی و آرایشی، مکمل های غذایی دام و طیور و آبزیان دارند، که این ترکیبات علاوه بر رنگدانه بودن، دارای خواصآنتی اکسیدانی، خواص ضد چاقی و ضد سرطانی نیز دارند. جلبک ها منابع غنی از ترکیبات پلی ساکاریدی همچونآگار آگار، آلژینات و کاراگینان می باشند، که خصوصیات این ترکیبات به شدت تحت تاثیر دمای رشد، فصل رشد وگونه تولید کننده آنها می باشد. به علاوه جلبک ها منابع غنی از ویتامین های گروه ب و ث می باشند. منابع دریاییبا وجود داشتن پتانسیل های بسیار زیادی که در تولید مواد با ارزش همچون ویتامین ها، مواد معدنی، پلی ساکاریدهاو کاروتنوئیدها دارند بسیار در دنیا با ارزش می باشند. در کنار این متابولیت های با ارزش، جلبک ها قابلیت مصرف بهصورت مستقیم نیز دارند که می توان به جلبک کلرلا و اسپیرولینا نیز اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

جلبک ها ، متابولیت های جلبک ، آنتی اکسیدان