تاثیر پیش تیمار اسید استیک درایجاد مقاومت به تنش شوری در کشت هیدروپونیک گیاه بادرنجبویهMelissa officinalis L

تنش شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که موجب خسارت شدید به محصولات زراعی و باغی می گردد و یکی از مهمترین تنش های غیر زیستی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. در این پژوهش پاسخهای بیوشیمیایی گیاه بادرنجبویه تحت پیش تیمار اسید استیک به تنش شوری در کشت هیدروپونیک، تحت آزمایشی به صورت فاکتوریل با پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. فاکتورهای این آزمایش شامل اسید استیک با غلظت های 0 و 10 میکرومولار به مدت 9 روز و سپس اعمال تنش شوری با استفاده از کلرید سدیم در دو غلظت 0 و 35 میلی مولار (به ترتیب به عنوان شاهد و تنش شوری) به مدت 11 روز انجام گرفت. طبق نتایج به دست آمده از این پژوهش، با پیش تیمار اسید استیک برخلاف میزان محتوی آب نسبی، میزان پرولین و ترکیبات فنلی در شرایط تنش شوری به طور معنی داری افزایش نشان داد و با توجه به این نتایج، پیش تیمار اسید استیک از طریق القای افزایش سنتز پرولین و ترکیبات فنلی موجب افزایش مقاومت به تنش شوری در گیاه بادرنجبویه شده است.

کلیدواژه ها:

شوری ، بادرنجبویه ، کلرید سدیم ، پرولین ، ترکیبات فنلی