پارک های علم و فناوری و نقش آنها در فعالیتهای تحقیق و توسعه

وقتی مشکلات صنعتی مورد توجه قرار می گیرد بلافاصله عملکرد واحدهای تحقیق و توسعه در جهت رفع معضلات موجود در صنایع مطرح می شود. نگاه اجمالی بر فعالیت این واحدها، حداقل برای تعدادی از بنگاه های اقتصادی، موید این مطلب است که به بهترین وجه از این واحدها بهره گیری نشده است. مشکلات ارتباطی، نبود قوانین و مقررات خاص، کمبود نیروی انسانی متخصص، نبود تجهیزات کافی، عدم برنامه ریزی منطقی و خصوصا عدم دسترسی به محیط مناسب تحقیق و توسعه از جمله عوامل مهمی است که باعث گردیده صنعت نتواند از چنین واحدهایی به بهترین وجه ممکن استفاده نماید. دلیل این موضوع ناشی از عدم استفاده بهینه از ظرفیت های علمی، انسانی و تجهیزاتی موجود در کشور است. یکی از الگوهایی که برای رفع این مشکل مطرح می شود استفاده از سازمانها و نهادهای واسط در چرخه تحقیق تا بازار است که از طریق ایجاد پارکهای علم و فناوری محقق می گردد. پارک های علم و فناوری نقش اساسی در ایجاد و توسعه موسسات فناوری و مراکز تحقیقات حرفه ای دارند. علاوه بر آنکه حضور واحدهای تحقیق و توسعه در چنین محیطی امکان برقراری ارتباط و همکاری فنی با مجموعه های مکمل خود مانند شرکتهای خدمات مهندسی، موسسات طراحی و مهندسی و مراکز تحقیقات حرفه ای را تسهیل نموده و پیوند صحیح و مناسبی برای تامین منابع و نیازهایی گروهی متناسب با فعالیتهای تحقیق و توسعه فراهم می شود. هدف از ارائه این مقاله تعریف محدوده کاری واحدهای تحقیق و توسعه، معرفی جایگاه پارک های علم و فناوری و سپس بررسی تاثیر حضور واحدهای تحقیق و توسعه در پارکهای علم و فناوری و چگونگی هدایت فعالیتهای تحقیق و توسعه ای است.

کلیدواژه ها:

پارک علم و فناوری ، تحقیق و توسعه ، توسعه فناوری و اقتصادی