پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بودند که از بین آنها 260 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس خود تاب آوری کلاهنن، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک چند بعدی سیمت و همکاران و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل رگرسیون به روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه بین تاب آوری و کیفیت زندگی، رابطه حمایت اجتماعی و مولفه های آن با کیفیت زندگی مثبت و معنی دار است. تاب آوری، حمایت اجتماعی خانواده و حمایت اجتماعی دوستان، 42 درصد واریانس مربوط به کیفیت زندگی را تبیین می کنند. از میان متغیرهای مذکور به ترتیب حمایت اجتماعی خانواده، تاب آوری و حمایت اجتماعی دوستان در پیش بینی کیفیت زندگی نقش دارند، اما حمایت اجتماعی افراد مهم نقشی در تبیین واریانس کیفیت زندگی ندارد.

کلیدواژه های پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس تاب آوری و حمایت اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز:

تاب آوری ، حمایت اجتماعی ، کیفیت زندگی