تبیین اهمال کاری تحصیلی دانشجویان بر اساس باورهای خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی

اهداف: اهمال کاری یکی از عوامل موثر بر عملکرد تحصیلی دانشجویان است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر تبیین اهمال کاری تحصیلی دانشجویان بر اساس باورهای خودکارآمدی و خوش بینی تحصیلی بود. روش ها: پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی است، جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 1396-97 بود و نمونه ای به حجم 200 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های باورهای خودکارآمدی شرر و همکاران 1982، خوش بینی شییر و همکاران 1994 و اهمال کاری تحصیلی بیات مقدس 1382 بود. به منظورتجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، علاوه بر آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و همبستگی پیرسون) از روش آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون گام به گام و آزمون t مستقل) نیز استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده نیز SPSS نسخه 21 می باشد.یافته ها: نتایج نشان داد باورهای خودکارآمدی و خوش بینی با اهمال کاری تحصیلی همبستگی منفی و معناداری داشتند.P<0/001 و نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که متغیرهای باورهای خودکارآمدی و خوش بینی با هم 34/6 درصد از واریانس اهمال کاری تحصیلی را پیش بینی نمودند. همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر در متغیرهای باورهای خودکارآمدی، خوش بینی و اهمال کاری تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت نقش باورهای خودکارآمدی و خوش بینی در پیش بینی اهمال کاری تحصیلی دانشجویان، لذا برنامه های دانشگاه ها باید به گونه ای سازماندهی شوند که از طریق تقویت باورهای خودکارآمدی و خوش بینی در دانشجویان، میزان اهمال کاری تحصیلی را در آنها کاهش دهند

کلیدواژه ها:

باورهای خودکارآمدی ، خوش بینی ، اهمال کاری تحصیلی ، دانشجویان