اورژانس های رفتاری دربحران

مقدمه: واژه بحران بیش از 5 قرن پیش مطرح شد و از آن به بعد موضوع مدیریت بحران درحوزه های مختلف مطرح گردید. نگرش سنتی به مدیریت بحران، براین باور بود که مدیریت بحران یعنی فرونشاندن آتش، به این معنی که مدیران بحران در انتظار خراب شدن امور می نشینند و پس از بروز ویرانی، سعی می ک نند تا ضرر ناشی ازخرابی ها را محدود سازند. ولی به تازگی نگرش به این واژه عوض شده است. براساس معنای اخیر، همواره باید مجموعه ای از طرح ها و برنامه های عملی برای مواجهه با تحولاتاحتمالی آینده تنظیم شود و مدیران باید درباره اتفاقات احتمالی آینده بیاندیشند و آمادگی رویارویی با وقایع پیش بینی نشده را کسب کنند، بنابراین، مدیریت بحران بر ضرورت پی شبینی منظم وکسب آمادگی برای رویارویی با مسایل تاکید دارد. یکی ازاین مسایل و اختلالات که محور اصلی این مقاله نیزمی باشد، اختلالات رفتاری است که پس از ایجاد سانحه ممکن است به وقوع بپیوندد. مواد و روش ها: این تحقیق کی مقاله مروری است که بر پایه اطلاعات جمع آوری شده از منابع اینترنتی و تحقیقات منتشر مربوط از سال 2000-2012 همچنین مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. یافته ها: رفتار غیر طبیعی وضعیتی غیرقابل قبول یا غیر قابل تحمل برای بیمار، خانواده و یا جامعه می باشد. محققین معتقدند که نوع رفتاری که فرد در هنگام بروز حادثه از خود نشان می دهد بستگی به سابقه روانی و شخصیتی فرد دارد. اما به هر صورت، هنگامی که دراثر کی حادثه این نوع از اختلالات ظاهر می گردد، به سرعت می تواند با توجه به شدت حادثه و نوع مقابله فرد با آن به کی رفتاراورژانسی منتهی گردد که البته م یتواند دارای تبعات مخربی نیز باشد. حال ازآنجایی که کادر پزشکی و پرستاری باید با اینگونه اختلالات آشنا باشد تا بتواند در سه سطح پیشگیری نوع اول، پیشگیری نوع دوم و پیشگیری نوع سوم اقدامات لازم را ارایه دهد لذا ضرورت انجام این تحقیق مشخص می گردد که در این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد. بحث و نتیجه گیری: از آنجایی که پیشگیری ازهر نوع عارضه ای بدون شناخت آن عارضه از جوانب مختلف و در نظر داشتن راهکارهای مناسب مقابله با آن میسر نخواهد شد لذا آشنایی با این نوع اختلالات درمدیریت بحران می تواند سهم مهم و موثری درکاهش آماراین عوارض داشته باشد

کلیدواژه ها:

اختلالات رفتاری ، اورژانس رفتاری ، بحران ، مدیریت بحران