بررسی تغییرات آنزیم پلی فنل اکسیداز در فرآیند مقاومت گیاه برنج به قارچ Magnaporthe grisea عامل بیماری بلاست برنج

تغییر فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در نتیجه آلودگی به بیماری قارچی بلاست سه ژنوتیپ برنج شامل خزر ( مقاوم)، بینام (حساس) ولاین ایزوژنیک C104 P .K.T با ژن مقاومت مشخص، Pi-3(t) مورد مطالعه قرار گرفت. پس از کاشت بذرهای مورد اشاره در سینی های پلاستیکی و رسیدن آنها به مرحله چهار برگی پس از 20 روز در محیط گلخانه، با قارچ M.grisea عامل بیماری بلا ست، مایه زنی شدند. سپس نمونه برداری و ع صاره گیری از برگ ها بعد از 12 ساعت پس از آلودگی به فاصله هر 12 ساعت یک بار به مدت یک هفته پس از مایه زنی، در برگ های تیماری و شاهد برای آنزیم پلی فنل اکسیداز به روش اسپیکتروفتومتری و الکتروفورز ، انجام و سنجش شد.نتایج نشان داد که در رقم لاین ایزوژنیک 84 ساعت پس از مایه زنی افزایش چشمگیر و معنی داری در مقدار آنزیم پلی فنل اکسیداز نسبت به رقم حساس و خزر مشاهده شد. و در الکتروفورز آنزیمی 2 باند ایزوزیمی در ژل جدا کننده مشاهده شد که در رقم لاین ایزوژنیک ضخامت بیشتری داشت. بدین جهت می توان نقش آنزیم پلی فنل اکسیداز در مسیر منتهی به ایجاد و القای مقاومت در برنج و در مقابل بیماری بلا ست، ا ستنتاج نمود که این آنزیم با اک سیدا سیون هیدروکوئینون ها و تشکیل ترکیبات سمی در مسیر مقاومت به بیماری قارچی بلاست نقش دارد.

کلیدواژه ها:

برنج ، بیماری بلاست ، القای مقاومت ، پلی فنل اکسیداز ، M.grisea