مروری بر روش ها و کاربردهای فرآیند خشک کردن سبزیجات با ضریب انتقال جرم

کمتر از دو قرن است که تهیه و توزیع غذا به صورت تجاری وبه تدریج به صورت نوین امروز در آمده است تا جائیکه هر نوع فرآورده یا محصول در هر فصلی قابل خرید گشته است ولی از آنجا که غذا ماده ای فاسد شدنی است روش های متفاوتی برای نگه داری طولانی مدت از مواد غذایی بوجود آمده است. بر اساس اطلاعات و آمار داده شده در ایران به علت نبود امکانات کافی جهت نگهداری یک سوم تولید میوه ها وسبزی ها از بین می رود. خشک کردن محصولات کشاورزی مخصوصا سبزیجات یکی از قدیمی ترین روش ها برای نگهداری غذاهاست که بشر می شناسد. در واقع خشک کردن جدا کردن رطوبت از محصولات تا زمانیست که از فساد دور شوند و ارزش غذایی آنها نیز حفظ گردد محصولات به روش های مستقیم و یا سنتی (با انرژی خورشیدی) و روش های غیر مستقیم (روش های صنعتی و دستگاهی) خشک می شوند. روش های سنتی خشک کردن بر کیفیت محصول تاثیرات منفی می گذارد، مانند افزایش چروکیدگی بافت، سخت شدن سطح محصول، تغییرات نامطلوب در رنگ، عطر، طتم،وکاهش ارزش غذایی آن همچنین در مزرعه و در فضای باز احتمال آلوده شدن محصولات به گرد و غبار و ایجاد آلودگی توسط حشرات و پرندگان وجود دارد بنابراین خشک کردن به روش غیر مستقیم نسبت به روش مستقیم نتایج مطلوب تری بر محصولات دارد پس لازم است که خشک کردن با روش غیر مستقیم و استفاده از خشک کن های صنعتی توسعه پیدا کنند. هدف از این مقاله، مروری بر روش ها و کاربردهای فرآیند خشک کردن سبزیجات با ضریب انتقال جرم می باشد.

کلیدواژه ها:

خشک کردن ، ضریب انتقال جرم ، سبزیجات