اثربخشی آموزش خود نظارتی بر خودتنظیمی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش خودنظارتی بر خود تنظیمی تحصیلی و کفایت اجتماعی دانش آموران مبتلا به اختلالات یادگیری صورت گرفت. روش پژوهش حاضر نیمه ازمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. یک اندازه گیری قبل از آموزش و اندازه گیری دوم پس از برنامه ی آموزش صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که روش آموزش خودنظارتی باعث بهبود خودتنظیمی تحصیلی و افزایش کفایت اجتماعی در دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری میگردد. اعضای گروه آزمایش پس از شرکت در جلسات برنامه آموزش خودنظارتی و ترغیب به برنامه ریزی برای انجام تکالیف، کنترل خود در موقعیت های استرس برانگیز، پذیرش احتمال بروز اضطراب و استرس، آگاهی از پیامدهای رفتار گذشته و آیندهشان و مسوولیت پذیری افزایش معناداری را در کفایت اجتماعی و خودتنظیمی تحصیلی نشان دادند.

کلیدواژه ها:

خودنظارتی ، خود تنظیمی تحصیلی ، کفایت اجتماعی ، اختلال یادگیری ، دانش آموزان استثنایی