بررسی رابطه ی بین انواع سبک های تصمیم گیری مدل چهاربعدی رابینز با خلاقیت و نوآوری مدیران

هدف اساسی این پژوهش، بررسی ارتباط بین انواع سبک تصمیم گیری و خلاقیت و نوآوری مدیران مدارس می باشد. روش پژوهش، توصیفی همبستگی و جامعه آماری آن کلیه ی مدیران مدارس شهرستان لامرد در سال تحصیلی 92-91 است که تعداد آنها برابر 110 نفر می باشد. با بکارگیری روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 90 مدیر بعنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. در این تحقیق از دو ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سبک تصمیم گیری (رابینز 1991 ) و پرسشنامه مقیاس نوآوری سازمانی (زارعی، 1385 ) استفاده شد. ضریب پایایی آنها با استفاده از روش بازآزمایی با فاصله زمانی دو هفته، به ترتیب برابر 0/73 و 0/67 بدست آمد که در سطح 0/01 کاملا معنادار بود. داده های بدست آمده، توسط نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و آزمون t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افراد نمونه، بیشتر سبک های تصمیم گیری دستوری و ادراکی را ترجیح داده و کمتر از سایر سبک ها استفاده نموده اند. همچنین بین سبک تصمیم گیری مدیران مدارس با نوآوری رابطه معنا داری وجود دارد و سبک تصمیم گیری رفتاری بیشترین پیش بینی کننده ی نوآوری سازمانی می باشد (P-Value> 0/05، β=0/45). اگر چه میزان نوآوری سازمانی مدیران زن و مرد نسبتا بالا بوده و تفاوت معناداری میان آنها وجود ندارد (P-Value=0/38)، اما نتایج حاصل نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین مدیران زن و مرد در دو بعد از ابعاد نوآوری سازمانی یعنی بعد ساختاری (P-Value=0/003> 0/01) و فرهنگی (P-Value=0/02> 0/01) وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات بعد فرهنگی مردان بیشتر از زنان می باشد. و در بعد ساختاری میانگین زنان بیشتر از مردان است.

کلیدواژه ها:

سبک تصمیم گیری ، خلاقیت ، نوآوری سازمانی ، مدیران ، آموزش و پرورش