دانشگاه به عنوان سازمان ویژه

دانشگاه از نظر تاریخی پدیده ای نوین محسوب می شود. به طور سنتی، دانشگاه ها در حالی اداره یا مدیریت می شوند که در واقع مدیریت وجود ندارد. رهبری استراژیک و کارآفرینی نهادی، تصمیم گیری و مذاکره، مدیریت روزمره، پاسداری از ارزش های نهادی، میانجیگری بین سازمان و محیط از نظر داخلی درون یک ساختار فنی با دانش تخصصی از خصوصیات بارز دانشگاه است. سیاست های دولتی برای سرمایه گذاری و مقررات دانشگاه ها رفتار و استراژی های دانشگاه های دیگر، سازمان سرمایه گذاری پژوهش، دانشجویان، و سایر ذینفعان؛ و انتظارات اجتماعی گسترده از دانشگاه آن را به عنوان یک سامان ویژه در جامعه کنونی معرفی کرده است. دانشگاه ها اصلی ترین موسساتی هستند که می توانند براساس واقعیت های هر جمله مشکلات آن را دریابند و با ارایه راهکار علمی و کاربردی نقش خود را برجسته تر نمایند. دانشگاه دارای عناصر پنج گانه یک سیستم ویژه، شامل 1- درونداد؛ مانند دانشجو، هیات علمی، سیاست ها. 2- فرایند؛ سبک یاددهی و یادگیری و نحوه تخصیص منابع. 3- محصول؛ مانند نمره و سخنرانی کردن 4- مانند رساله های پایان نامه و 5- پی آمد است.

کلیدواژه ها:

دانشگاه ، مدیریت در دانشگاه ، سازمان ویژه ، دانشجو