رابطه بین توانمندسازی با خشنودی شغلی هنرآموزان هنرستان های شهرستان الیگودرز

عامل نیروی انسانی به عنوان مهمترین عامل توسعه در هر کشور و سازمانی در نظر گرفته میشود. بنابراین توجه به روحیات و انگیزه های انسانی در هر سازمان از ضرورت و اولویت بالایی برخوردار است. در همین راستا، یکی از مسایل مهم در هر سازمان که با کارایی و اثربخشی سازمان مرتبط است خشنودی شغلی (رضایت شغلی) کارکنان میباشد. خشنودی شغلی مجموعهای از احساسهای سازگار و ناسازگار است که کارکنان با آنها به کارخود مینگرند. هدف از این پژوهش رابطه بین توانمندسازی هنرآموزان هنرستان های شهرستان الیگودرز باخشنودی شغلی آنها در سال تحصیلی 96-97 بوده است.این تحقیق از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و در دسته تحقیقهای همبستگی قرار دارد جامعهی مورد پژوهش شامل هنرآموزان هنرستان های شهرستان الیگودرز در سال تحصیلی 96-97 بوده که برای سنجش وضعیت موجود از پرسشنامه 38سوالی استفاده شد. تجزیه و تحلیل نتایج حاصل در این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد. بر اساس فرضیه های پژوهشی، در سطح توصیفی از آماره هایی نظیر توزیع فراونی مولفه های جمعیت شناختی و در سطح آمار استنباطی برای تعیین میزان همبستگی بین متغیرهای از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. با توجه به تجزیه و تحلیل داده ها نتایج حاکی ازآن بوده است که احساس شایستگی، موثر بودن، حق انتخاب، احساس معنادار بودن و احساس مشارکت هنرآموزان هنرستانهای شهرستان الیگودرز دارای رابطه مثبتی با خشنودی شغلی آنها دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، خشنودی شغلی ، احساس موثر بودن ، احساس معنادار بودن.