ارزیابی عملکرد نسبی شعب بانک با رویکرد مدل اندازه گیری مبتنی بر متغیرهای کمکی (مطالعه موردی: بانک ملت)

هدف این مقاله ارزیابی عملکرد و کارایی نسبی شعب بانک ملت می باشد تحلیل پوششی داده ها، به طور وسیعی برای ارزیابی عملکرد بانک ها مورد استفاده قرار گرفته است.بنابراین از تحلیل پوششی داده ها برای ارزیابی عملکرد استفاده می شود. در این خصوص از ورودی های هزینه های پرسنلی و هزینه های عملیاتی، متغیرهای درآمد مشاع و درآمد غیر مشاع به عنوان خروجی استفاده می شود. در نهایت کارایی شعب منطقه 3 تهران بانک ملت با استفاده از مدل SBM-DEA سنجیده می شود. از نتایج جالب این پژوهش این است که در مدل SBM-DEA شعب در وضعیت مناسبی قرار ندارند و از بین 62 شعبه 8 شعبه کارا می باشد

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده های ، اندازه گیری مبتنی بر متغیر کمکی ، بانک ملت