ارزیابی بهبود کارایی خطوط هوایی ایرانی با استفاده از مدل SBM تحلیل پوششی داده ها

حمل نقل به عنوان موضوعی محوری در زمینه توسعه کشورها، پیونددهنده بخش های مختلف اقتصاد است بهبود کارایی حمل نقل، به ویژه حمل ونقل هوایی، به عنوان سریع ترین گران ترین نوع آن، اهمیت ویژه ای دارد. برهمین اساس، هدف از مقاله؛ رتبه بندی بهبود کارایی خطوط هوایی بنا نهاده شد. به منظور محاسبه کارایی، روش تحلیل پوششی داده ها به عنوان محبوب ترین روش ارزیابی کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده مشابه، با چندین ورودی خروجی که در آن، چند واحد، به عنوان واحد کارا معرفی شده به کمک آن ها، مرز کارایی به عنوان ملاک ارزیابی سایر واحدها، تشکیل می شود، انتخاب شد. همچنین، از بین مدل های تحلیل پوششی داده ها، مدل SBM که مرتبط با مازاد ورودی ها کمبود خروجی هاست، به منظور ارزیابی کارایی 14 خط هوایی ایرانی برگزیده شد. براساس نتایج حاصل از اجرای مدل، خطوط هوایی؛ پویاایر، اترک، تابان، کاسپین ماهان، کارا شناخته شدند. تمامی خطوط رتبه بندی شدند مقادیر مازاد ورودی ها کمبود خروجی ها جهت بهبود کارایی ارایه شد.

کلیدواژه ها:

کارایی ، تحلیل پوششی داده ها ، خطوط هوایی