ارزیابی برخی روش های غیر مستقیم در برآورد ویژگی های هیدرولیکی خاک

در پژوهش حاضر سه روش حل عددی معکوس، تابع انتقالی و شبکه عصبی مصنوعی در برآورد پارامترهای هیدرولیکی خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور، آزمایش نفوذ آب به خاک از طریق استوانه های دوگانه در سه منطقه با بافت های مختلف خاک انجام شد. در هر منطقه نمونه های دست خورده و دست نخورده خاک از سه عمق (0-10، 10-30 و 30-60 سانتی متر) برداشت شده و ویژگی های مختلف فیزیکی و هیدرولیکی خاک در این نمونه ها اندازه گیری شد. برای ارزیابی روش های مذکور از شاخص های ضریب همبستگی پیرسون ( r )، ریشه میانگین مربعات خطا ( RMSD )، اختلاف میانگین ها ( MD )، و قدر مطلق خطای میانگین ها ( AMD ) استفاده شد. نتایج نشان داد که روش حل معکوس یک روش قابل اعتماد برای تعیین پارامترهای هیدرولیکی خاک در مقیاس میدانی است. بر اساس ارزیابی های آماری صورت گرفته، منحنی مشخصه رطوبتی برآورد شده به روش حل معکوس با منحنی مشخصه رطوبتی به دست آمده از طریق برازش مدل ون گنوختن بر داده های اندازه گیری شده، هم خوانی بسیار خوبی داشت. بیشترین ضریب تبیین ( R2) بین میزان رطوبت حجمی اندازه گیری شده و برآورد شده در روش حل عددی معکوس مشاهده شد (R2=0/9363) و بعد از آن به ترتیب رطوبت حجمی برآورد شده با نرم افزار Rosetta(R2=0/8629) و تابع انتقالی قربانی دشتکی و همایی (R2=0/8401) قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

پارامترهای هیدرولیکی خاک ، توابع انتقالی ، شبکه عصبی ، مدل سازی معکوس