نقش پیاده راه سازی در سرزندگی فضاهای شهری

در دهه های اخیر به دنبال گسترش سریع و بی رویه شهرها و با افزایش استفاده از وسایل نقلیه موتوری و به ویژه خودرو شخصی در کشورهای صنعتی و سپس در شهرهای جهان سوم به تدریج نقش پیاده راه ها و عابر پیاده در فضاهای شهری کاهش یافته است این امر موجب کاهش سرزندگی در شهرها شده است. سرزندگی به معنای حضور و فعالیت فرد در مکان است و هرچه بیشتر افراد بیشتر افراد در فضا حضور داشته باشند و فعالیت کنند شهر پویا تر و سرزنده تر خواهد شد. پیاده راه سازی به عنوان نیرومندترین و اثرگذارترین جنبش طراحی مجدد خیابان، از راهکارهایی است که به منظور کاهش تبعات منفی حضور خودرو و افزایش سرزندگی در شهرها و مراکز شهری بکاربسته می شود. نقش پیاده راه ها به عنوان فرایند بیرون راندن و در برخی موارد کاهش سرعت خودروها و خلق خیابان های دوستدار پیاده می تواند موجب خلق حس مکان و افزایش اهمیت مکان و سرزندگی فضاهای شهری گردد. هدف از این تحقیق بررسی نقش پیاده راه سازی در سرزندگی فضاهای شهری است به همین منظور سعی شده است به طور خلاصه برخی از مزایای اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی پیاده راه سازی و نقش آن در سرزندگی شهرها بیان گردیده و با استفاده از روش اسنادی اطلاعات مورد نیاز تحقیق جمع آوری و سپس با شیوه توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار گیرد. در پایان پژوهش نیتجه گیری و جمع بندی از یافته های پژوهش ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

گسترش شهرها ، فضاهای شهری ، پیاده راه ها ، سرزندگی ، پیاده راه سازی